[ad_1]
● نام محلی: مات شیطان (شیطان مره)
● اهداف کلی: تندرستی استواری بدن، تقویت عضلات پا، هماهنگی اعصاب و اعضای بدن
● اهداف جزئی: تمرکزفکر در نشانه گیری و تمرکز حواس
● مقدار بازیکن: 3 الی 8 نفر
● سن بازیکنان: 7 الی 13 ساله
● وسیله لازم: یک رقم توپ کوچک مشابه تنیس
● محوطه بازی: دست‌کم 10 × 5 متر
● شرح بازی: بعد از مشخص کردن محدوده ی زمین بازی، در یک جهت آن، گودال کوچکی به صورت چاله که تقریباً به اندازه ی قطر توپ می باشد می کَنَند که نامش منزل یا مات شیطان می باشد.
در اطراف منزل شیطان، به مقدار بازیکنها، چاله هایی با همان کیفیت ایجاد می شوند که هر کدام به یکی اختصاص دارد و خود در کنارشان می ایستند.
یکی به قید قرعه، از دوری ی 5/1 متری به طور نشسته، توپ را روی زمین گذاشته و به سوی چاله ها می غلتاند که ممکن می باشد یکی از چهار حالت زیر پیش بیاید:
1- به هیچکدام از چاله ها نیفتد: باز حق غلتاندن توپ را دارد.
2- به چاله ی متعلق به خود بیفتد: باز دوباره آن را می غلتاند.
3- به چاله ی یکی دیگر از بازیکنان بیفتد: در آن صورت بایستی صاحب گودال را روی کولش بگیرد و این بار با تمرکزفکر و تمرکز حواس بیشتری توپ را بغلتاند.
4- و اگر توپ در منزل یا چاله ی شیطان قرار گرفت؛ به عنوان شیطان فوراً به جهت (توپ) دویده، آن را برمی دارد و به جهت سایر بازیکنان پرتاب کند تا یکی از آنها را بزند و از نقطه ی برخورد تا کنار چاله ها از او سواری کول بگیرد و بازیکنی که مورد اصابت توپ قرار گرفته بعد از سواری دادن روی خط ابتدا بازی می ایستد و به عنوان شیطان توپ را می غلتاند…
بدیهی می باشد وقتی که توپی روی زمین بازی به جهت چاله ها می غلتد، بازیکنان نظاره گر کنار چاله ها، منتظر عاقبت هستند تا چنانچه اگر توپ در چاله ی شیطان افتاد، عقب‌نشینی را بر قرار ترجیح دهند و از ضربه ی توپ شیطان و سواری دادن و شیطان شدن و غیره در امان باشند.
این بازی محدودیت زمانی ندارد.
● نکات: این بازی به دلیل اینکه در زمین های کاشی و اسفالت امکان پذیر نیست، لذا به همین خاطر سالهاست که به بونه ی فراموشی سپرده شده می باشد.
● عاقبت بازی: این بازی ضمن سرگرم نمودن بچه ها، مهارت هایی را در نشانه روی و تمرکزفکر نگاه و استواری حمل و برابری بدنی، کسب می کنند.
منبع:
[ad_2]
